خطرات مسمومیت در کودکان

خطرات مسمومیت در کودکان

مسمومیت یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از آسیب در کودکان در ایالات متحده است و سومین علت شایع مرگ و میر ناشی از آسیب در نوجوانان است. حدود 1595 کودک در هر 100000 نفر در یک مقطع زمانی مسمومیت را تجربه کرده اند که تقریباً چهار برابر بیشتر از بزرگسالان است.

در بیشتر موارد، مسمومیت در کودکان غیرعمدی است و معمولاً در خانه از طریق مصرف یک ماده رخ می دهد. رایج ترین منابع دخیل در این مورد، داروهای بزرگسالان، محصولات مراقبت شخصی و محصولات پاک کننده هستند. مسکن هایی مانند استامینوفن (پاراستامول) رایج ترین داروهایی هستند که مصرف می شوند (به طور تصادفی برای کودکان خردسال، عمدا برای نوجوانان). برای کودکان زیر 6 سال، قرار گرفتن در معرض مونوکسید کربن و باتری ها شایع ترین علل مسمومیت هستند. راه های دیگر ایجاد مسمومیت از طریق استنشاق، جذب از طریق پوست و تماس با چشم است.

پاراگراف های زیر جزئیات بیشتری در مورد مواد یا منابع مختلف مسمومیت دوران کودکی و همچنین علائم و نشانه های رایج در کودکان ارائه می دهد.

داروها

استامینوفن یا پاراستامول

این رایج ترین داروی مصرفی در بین کودکان است که معمولاً برای درد یا تب مصرف می شود. دوزهای بسیار بالا ممکن است منجر به علائم و نشانه‌های غیراختصاصی در طی چند ساعت اول و به دنبال آن درد مبهم شکمی، تهوع و استفراغ شود. پس از یک تا دو روز، ارزیابی آزمایشگاهی ممکن است سطوح بالای آنزیم های کبدی و زمان طولانی پروترومبین را نشان دهد. اگر به درستی تشخیص داده نشود، درمان نشود یا در مقادیر شدید مصرف شود، مسمومیت با استامینوفن می تواند منجر به نارسایی کبد و چند اندام شود.

آسپرین 

آسپرین به خوبی در بدن جذب می شود. مقادیر بیش از حد می تواند باعث استفراغ، تنفس سریع و عمیق (به ترتیب تاکی پنه و هایپرپنه)، ضربان قلب سریع و تغییرات وضعیت ذهنی مانند خواب آلودگی شود. اختلالات متابولیک در بدن ممکن است رخ دهد، مانند سطح پایین گلوکز خون و اسیدوز.

الکل و مواد غیرمجاز

متانول

متانول در برخی از حلال‌ها، رنگ‌برها، سوخت و مایعات شیشه‌شوی وجود دارد. علائم ممکن است بلافاصله پس از مصرف ایجاد شود. اینها عبارتند از تهوع، استفراغ، تاری دید و اختلالات متابولیک در بدن. اگر این امر به سرعت درمان نشود، علائم ممکن است بدتر شوند تا زمانی که کودک به طور غیرقابل برگشت نابینا شود.

اتیلن گلیکول

اتیلن گلیکول معمولا در محصولات ضد یخ، خنک کننده ها، رنگ ها، مواد شوینده و برخی از محصولات آرایشی و بهداشتی دیده می شود. هنگام خوردن، افراد ممکن است حالت تهوع، استفراغ، خواب آلودگی و عدم هماهنگی احتمالی را تجربه کنند که می تواند منجر به اختلالات متابولیک، آسیب کلیه و فلج اعصاب جمجمه شود.

محصولات خانگی

برخی از محصولات خانگی شامل اسیدهای قوی و قلیایی هستند که کاستیک نامیده می شوند. به عنوان مثال می توان به سفید کننده، بکینگ پودر، پولیش فلزی، اسید استیک (سرکه) و اسید سولفوریک اشاره کرد. هنگامی که بافت های بدن با هر یک از این مواد تماس پیدا می کنند، ممکن است آسیب شدید و مرگ (به نام نکروز) رخ دهد. کودکان ممکن است درد، مشکل در بلع، آب دهان، استفراغ یا درد شکم را تجربه کنند. همچنین ممکن است در امتداد مری دچار سوختگی شوند. در موارد شدید، گردش خون تحت تاثیر قرار می گیرد و منجر به شوک می شود.

آفت کش ها

در خانه‌های روستایی یا زمین‌های کشاورزی، کودکان ممکن است در معرض آفت‌کش‌هایی قرار بگیرند که حاوی ارگانوفسفره‌ها و کاربامات‌ها هستند. اینها می توانند باعث اسهال، انقباض مردمک چشم (به نام میوز)، خس خس سینه و اسپاسم برونش، کاهش ضربان قلب، استفراغ و تولید بیش از حد اشک و بزاق شوند.

باتری ها

کودکان خردسال ممکن است با اسباب‌بازی‌های حاوی باتری‌های کوچکی که به‌راحتی در جای خود قرار گرفته‌اند یا به راحتی از جای خود خارج می‌شوند، بازی کنند. این دکمه‌ها یا باتری‌های دیسکی شکل، وقتی ناآگاهانه خورده شوند، می‌توانند در مجاری هوایی کوچک یا بافت‌های مری گیر افتاده باشند. این باتری ها حاوی مایع قلیایی و تخلیه الکتریکی هستند که می تواند از طریق ناحیه آسیب دیده فرسایش یابد و باعث نکروز و سوختگی ولتاژ شود.

علائم اولیه شامل گلودرد و سرفه است. ممکن است تب، استفراغ، مشکل یا درد در هنگام بلع و از دست دادن اشتها داشته باشند. عوارض شامل انقباض مری (تنگی) یا ارتباط غیر طبیعی بین مری و نای (فیستول) است که ممکن است نیاز به ترمیم جراحی داشته باشد.

مونوکسید کربن

مونوکسید کربن رایج ترین گاز سمی در کودکان است. این محصول فرعی سوخت های خاصی است که در معرض احتراق قرار می گیرند. ممکن است در اتومبیل ها، کوره های قدیمی، بخاری ها و اجاق های هیزمی یافت شود. کودکانی که در معرض مونوکسید کربن قرار دارند ممکن است دچار سردرد، حالت تهوع، استفراغ، گیجی، افزایش ضربان قلب و افزایش تعداد تنفس خود شوند. قرار گرفتن در معرض مقادیر زیاد ممکن است منجر به تشنج، کاهش جریان خون به قلب، کما و حتی مرگ شود.

هیدروکربن ها

هیدروکربن ها معمولا در بنزین (معمولاً در اتومبیل ها استفاده می شود)، نفت سفید (مورد استفاده در کوره ها و لامپ های نفت سفید) و پاک کننده های رنگ یافت می شوند. مصرف این مواد می تواند باعث سرفه و نفخ شود که می تواند باعث شود هیدروکربن به اشتباه وارد ریه ها و مجاری تنفسی شود و منجر به پنومونیت آسپیراسیون شود. هیدروکربن ها همچنین می توانند از طریق استنشاق یا قرار گرفتن در معرض پوست وارد بدن شوند.

افراد مبتلا ممکن است سرفه و آسپیراسیون، دیسترس تنفسی و تب را تجربه کنند. استنشاق هیدروکربن ها علاوه بر این می تواند باعث ضربان نامنظم قلب (دیس ریتمی) یا مشکلات کلیوی (اسیدوز توبولار کلیوی) شود.

سرب

منابع زیادی از سرب در خانه وجود دارد - کابل ها، پلاستیک ها، باتری ها، لوازم آرایشی، رنگ خانه های قدیمی و حتی برخی داروها می توانند ردی از این فلز داشته باشند. مصرف نادرست سرب می تواند منجر به درد شکم، استفراغ، کاهش اشتها، یبوست مکرر، سردرد، ضعف بدن و بی حالی شود. بدون مدیریت به موقع، این می تواند منجر به کاهش شنوایی، بیش فعالی و پرخاشگری، تشنج یا حتی کما شود.

گیاهان خانگی

ممکن است تعجب آور باشد که برخی از گیاهان خانگی معمولی می توانند سمی باشند. در زیر برخی از گیاهان خانگی رایج که ممکن است برای کودکان خطرناک باشند، آورده شده است.

فیلودندرون (فیلودندرون) و عصای گنگ (دیفن باخیا)

گیاهان دیفن باخیا و فیلودندرون وقتی خورده شوند می توانند باعث استفراغ و درد یا سوزش در دهان، لب ها یا زبان شوند.

خرزهره

خوردن قسمت‌هایی از گیاه خرزهره می‌تواند باعث تهوع، استفراغ، افزایش سطح پتاسیم در بدن و ضربان قلب آهسته و نامنظم شود.

رودودندرون

خوردن قسمت‌هایی از گیاه رودودندرون می‌تواند منجر به استفراغ، مدفوع شل و آبکی و ضربان قلب کند شود.

چه باید کرد؟

اگر کودک شما یک ماده مایع را بلعیده است، او را وادار به استفراغ نکنید. اگر می توانند دستورالعمل ها را دنبال کنند، از آنها بخواهید که مواد باقی مانده در دهان خود را تف کنند. اگر کودک شما با یک ماده سمی تماس پوستی داشته است، ناحیه آسیب دیده را با آب ولرم به مدت 15 دقیقه بشویید. تمام لباس های کودک را درآورید و آنها را از سایر مواد در خانه جدا کنید. اگر چشم ها درگیر هستند، چشم ها را با آب (نه سرد و نه گرم) به مدت 15 دقیقه بشویید. اگر کودک دودهای سمی استنشاق کرده است، فوراً آنها را به مکانی با تهویه مناسب با هوای تازه یا خارج از ساختمان یا خانه منتقل کنید. اگر مشکوک هستید که فرزندتان باتری را بلعیده است، او را برای مراقبت فوری به نزدیکترین اورژانس ببرید.

تا زمانی که یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی به او علامت ندهد، چیزی برای خوردن یا نوشیدن به کودک خود ندهید. اگر او بیهوش است یا نفس نمی کشد، کمک بگیرید و حمایت های اولیه زندگی را انجام دهید. هنگام آوردن کودک به بیمارستان یا مرکز مراقبت های بهداشتی، حتما منبع مشکوک مسمومیت، از جمله جزئیات بسته بندی را به همراه داشته باشید. مطمئن شوید که این بسته بندی با دقت و ایمن بسته بندی شده است تا از همه محافظت شود.

همانطور که کودک در حال معاینه است، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی سوالات زیادی را برای تعیین بهترین مدیریت پزشکی برای کودک می پرسد. جزئیات مهمی که ممکن است به آن نیاز داشته باشند عبارتند از: ماده مشکوک درگیر، دوز یا مقدار مصرف شده (تخمینی ممکن است انجام شود)، نوع آماده سازی (آیا یک مایع، یک کپسول یا یک قرص بود؟)، و نوع مسیر (بود. استنشاق، خورده یا در تماس با چشم یا پوست؟). جزئیات دیگر شامل زمان وقوع، علائم غیرعادی و اقدامات ایمنی قبل از آوردن کودک برای معاینه است.

چگونه از این امر جلوگیری کنیم؟

بهترین راه برای مدیریت حوادثی مانند مسمومیت، پیشگیری از وقوع آنها در وهله اول است.

1. از گزینه های ذخیره سازی مناسب برای اشیاء خطرناک مانند باتری های کوچک، سکه ها و دکمه ها استفاده کنید. آنها را در جاهایی قرار دهید که کودکان به آن دسترسی ندارند و نمی توانند به راحتی باز شوند. در صورت وجود از قفل هوشمند استفاده کنید.

2 . از بسته بندی یا بطری های اصلی برای وسایل خانه استفاده کنید. محتویات هر ظرف را به ظرف دیگری که دارای برچسب ماده یا ماده دیگری است منتقل نکنید.

3. مراقب تمام داروها در خانه باشید. داروهای تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید. آنها را در بسته بندی اصلی خود دور از کودکان خردسال نگهداری کنید.

4. هنگام دادن دارو به کودک، همیشه قبل از تجویز دارو، شیشه یا ظرف را دوبار چک کنید.

5. وسایل گازسوز، اجاق گاز، کوره و زغال سنگ را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.

6. هنگام طراحی خانه خود، مطمئن شوید که در مورد استفاده و ایمنی گیاهان خانگی انتخابی خود آموزش می بینید. از گیاهانی که سمی هستند خودداری کنید. حداقل آنها را در جاهایی که کودکان نمی توانند به آن دسترسی پیدا کنند، مانند بالای کابینت های بلند نگه دارید.

خلاصه

مسمومیت در دوران کودکی عواقب بسیار جدی از خود راضی بودن به خصوص در خانه است. در حالی که بیشتر موارد مسمومیت های کودکان غیرعمدی است، اما قطعاً می توان از آنها پیشگیری کرد. خواندن رایج‌ترین منابع، دانستن علائم و نشانه‌هایی که باید مراقب آن‌ها باشید و اجرای دقیق اقدامات پیشگیرانه در خانه می‌تواند به کاهش احتمال مسمومیت در کودکان کمک کند.